سلام اپیزود رو با معذرت خواهی عمیق به خودم و تو شروع میکنم
جایی که صدای ارغوانه ابتهاج رو شنیدم و به ارمان مجتبی شکوری توجه کردم
جایی که به زندگی محدودمون و غم نامحدود دنیا توجه کردم وجایی به این موضوع فکر میکردم که ته همه ی داستان ها خوبه و اگر پر از غمه تهش نیست