Jeśli Ginger Rogers robiła to samo, co Fred Astaire, tylko do tyłu i w szpilkach, to Virginia Hall robiła więcej, niż James Bond, tylko bez martini - ok, na amfetaminie, wtedy w żołnierskich racjach - i z drewnianą nogą. Była jednym z najważniejszych alianckich szpiegów podczas II wojny światowej. Stworzyła obejmującą pół Francji siatkę ruchu oporu, organizowała ucieczki i akcje dywersyjne. Nie dała się złapać, choć Gestapo wyznaczyło za nią nagrodę. Dokonała tego, będąc jednonogą kobietą, która po francusku mówiła z amerykańskim akcentem, i w czasach, kiedy wojna była domeną mężczyzn, a niepełnosprawność dyskwalifikowała nie tylko w pracy wymagającej szybkich ucieczek. Virginia walczyła całe życie: nie tylko z III Rzeszą, ale i z seksizmem, uprzedzeniami i własną słabością. I przetrwała. Była prawdziwą Wonder Woman.