„Jestem wierzący, ale nie chciałbym być utożsamiany (z Kościołem katolickim w Polsce)” – tak zaczyna się to spotkanie, ta rozmowa, w której opowieść o czasach dawnych, niedawnych i dzisiejszych stanowi bolesną diagnozę fikcji, na jakiej opierają się w znaczącym stopniu stosunki pomiędzy państwem polskim a Kościołem katolickim.

Bogdan Borusewicz, jeden z czołowych opozycjonistów w PRL opierając się na osobistych doświadczeniach wykazuje, że w czasach komunizmu większość księży i biskupów nie chciała mieć z opozycją nic wspólnego, Kościół jako instytucja – także. „Mit Kościoła opozycyjnego pojawił się po 1989 roku” mówi były marszałek Senatu, senator i poseł a w czasach PRL – jeden z głównych organizatorów strajku w Stoczni Gdańskiej w 1980 r.

Borusewicz punkt po punkcie demontuje mit, propagowany przez większość polityków i hierarchów kościelnych. Pokazuje tym samym, że dzisiejsza, wciąż potężna rola Kościoła w stosunkach z władzą i niezwykle hojnym dla hierarchów państwem polskim jest nieuzasadniona. Jej podstawy są w dużej mierze fikcją, bardzo jednak skutecznie przez Kościół wykorzystywaną do pozyskiwania fortun i utrzymywania wpływów.

Fikcja ta w dodatku pozostaje na razie niewzruszona, mimo iż coraz liczniejsza jest rzesza osób przeciwnych, a nawet protestujących przeciwko takiemu stanowi rzeczy.

Jak to się stało, że Kościół katolicki w Polsce ma taką silną pozycję? Kto mu na to pozwolił? Kto do tego doprowadził? Kto tego chciał? Magdalena Rigamonti rozmawia o tym z politykami, którzy przez dekady obserwowali budowanie i wzmacnianie pozycji Kościoła w Polsce. I sami w tym uczestniczyli. Zadaje im niewygodne pytania, odkłamuje mity, odziera ze stereotypów zjawiska i wydarzenia.

W kolejnych odcinkach Magdalena Rigamonti rozmawiać będzie m.in. z Michałem Kamińskim o kulisach zakładania Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego na kościelnych parafiach, z Barbarą Labudą o tym, jak Kościół traktuje kobiety, a także z byłym prezydentem Bronisławem Komorowskim.

Premiery: zawsze we wtorek w samo południe.