Δεκαπενταύγουστο του 1940, η Κατερίνα Μαρκουίζου βλέπει τον τορπιλισμό του ΕΛΛΗ στο λιμάνι της Τήνου. Λίγες μέρες μετά, ακούει στο νοσοκομείο του νησιού όπου νοσηλεύονται οι τραυματισμένοι ναύτες, ένα τραγουδάκι που θα θυμάται για πάντα.