Dużo przyglądania się. Duet tęskno o debiutanckim albumie "Mi"
Kamil Wróblewski gości w studiu Joannę Longić i Hanię Rani, czyli duet tęskno. Rozmawiają o ich debiutanckiej płycie "Mi", która się ukaże 9 listopada.
Kamil Wróblewski i duet tęskno (fot. Katarzyna Lewandowska / PIAS)
Poznałyśmy się przez internet
Joanna Longić: Odezwałam się do Hani kojarząc ją jako znajomą znajomego. Potem zaczęły się pierwsze aranże, wtedy jeszcze dla mojego projektu Bemine, który najpierw miał oblicze elektroniczne. Potem do akcji weszła Hania i pojawił się kwartet smyczkowy.
Hania Rani: Co ciekawe, to nadal była współpraca tylko internetowa. Nie widziałyśmy się w rzeczywistym świecie (...) Pierwsze były aranżacje na ślub Joasi, ale obie nie myślałyśmy, że to się rozwinie. Potem, po mniej więcej 9 miesiącach, była wiadomość z propozycją zaaranżowania elektronicznych utworów na kwartet smyczkowy. Mieszkałam wtedy w Berlinie więc rozmawiałyśmy na Skype (...) Zaaranżowałam je cały czas nie widząc się z Asią. Przesłałam jej nuty. Poleciłam też muzyków, którym ufałam i wiedziałam, że świetnie to zrobią. Asia to nagrała, a ja rezultat zobaczyłam na wideo. Spotkałyśmy się dopiero później, po kilku miesiącach kiedy pracowała nad swoją solową płytą.
Asia: To było Bemine. Wtedy też przy okazji nagrań w Ogrodzie Botanicznym pojawiły się "Fastrygi" Meli Koteluk zaśpiewane w języku angielskim.
Hania: Asia już długo pracowała nad swoją płytą. Miałam dodać trochę dźwięków pianina. Wtedy jakoś się to rozpierzchło. Byłyśmy też rozczarowane tym wszystkim co się dzieje dookoła nas. Że tak trudno nagrać płytę i ciężko coś stworzyć samemu, że ludzie zawsze mają oczekiwania co do stylu muzyki, jaka powinna być, co się sprzeda albo nie. Spotkałyśmy się i rozczarowane powiedziałyśmy "a może zróbmy coś swojego po swojemu". Pojawiła się okazja żeby sprawdzić czy będzie dobry odbiór. To był koncert z cyklu Sofar czyli koncerty w domach. Zostałyśmy tam zaproszone osobno. Asia z Bemine, a ja z Dobrawą Czocher. Postanowiłyśmy wspólnie napisać jeden utwór. Były to "Kombinacje".
Duet tęskno (fot. Karolina Konieczna)
Najbardziej polskie słowo
Asia: Skoro ma to być polski projekt i utwory śpiewane po polsku to lepiej żeby było to najbardziej polskie słowo jakie możemy znaleźć. Wtedy z pomocą przyszła nam "tęsknota", ale z końcówką "-ta" okazała się za bardzo naburmuszona i poważna więc pomyślałyśmy, że skrócimy to i nazwiemy "tęskno".
Kamil: Dlaczego z małej litery? To celowy zabieg?
Hania: Fajnie wygląda graficznie.
Kamil: Mam wrażenie, że macie dobrze przemyślaną identyfikację wizualną. Od samego początku było to przemyślane, że nie jest to tylko muzyka.
Asia: Od początku mówiłyśmy o tym jako o projekcie. Nie chodzi tylko o muzykę tylko też wszystkie inne elementy, między innymi jak wizualnie się to prezentuje.
Kamil: A skąd wrażliwość wizualna?
Hania: Obie interesujemy się wszystkimi dziedzinami sztuki. Zdjęcia analogowe też nie są przypadkowe, czy w ogóle różne analogowe formy wypowiedzi artystycznej. W pewnych momentach przewijał się też glitch art.
Okładka płyty tęskno "Mi" (wyd. PIAS)
Dłuższy zapis rozmowy tylko w archiwum Radia TOK FM!
Kamil Wróblewski i duet tęskno (fot. Katarzyna Lewandowska / PIAS)
Poznałyśmy się przez internet
Joanna Longić: Odezwałam się do Hani kojarząc ją jako znajomą znajomego. Potem zaczęły się pierwsze aranże, wtedy jeszcze dla mojego projektu Bemine, który najpierw miał oblicze elektroniczne. Potem do akcji weszła Hania i pojawił się kwartet smyczkowy.
Hania Rani: Co ciekawe, to nadal była współpraca tylko internetowa. Nie widziałyśmy się w rzeczywistym świecie (...) Pierwsze były aranżacje na ślub Joasi, ale obie nie myślałyśmy, że to się rozwinie. Potem, po mniej więcej 9 miesiącach, była wiadomość z propozycją zaaranżowania elektronicznych utworów na kwartet smyczkowy. Mieszkałam wtedy w Berlinie więc rozmawiałyśmy na Skype (...) Zaaranżowałam je cały czas nie widząc się z Asią. Przesłałam jej nuty. Poleciłam też muzyków, którym ufałam i wiedziałam, że świetnie to zrobią. Asia to nagrała, a ja rezultat zobaczyłam na wideo. Spotkałyśmy się dopiero później, po kilku miesiącach kiedy pracowała nad swoją solową płytą.
Asia: To było Bemine. Wtedy też przy okazji nagrań w Ogrodzie Botanicznym pojawiły się "Fastrygi" Meli Koteluk zaśpiewane w języku angielskim.
Hania: Asia już długo pracowała nad swoją płytą. Miałam dodać trochę dźwięków pianina. Wtedy jakoś się to rozpierzchło. Byłyśmy też rozczarowane tym wszystkim co się dzieje dookoła nas. Że tak trudno nagrać płytę i ciężko coś stworzyć samemu, że ludzie zawsze mają oczekiwania co do stylu muzyki, jaka powinna być, co się sprzeda albo nie. Spotkałyśmy się i rozczarowane powiedziałyśmy "a może zróbmy coś swojego po swojemu". Pojawiła się okazja żeby sprawdzić czy będzie dobry odbiór. To był koncert z cyklu Sofar czyli koncerty w domach. Zostałyśmy tam zaproszone osobno. Asia z Bemine, a ja z Dobrawą Czocher. Postanowiłyśmy wspólnie napisać jeden utwór. Były to "Kombinacje".
Duet tęskno (fot. Karolina Konieczna)
Najbardziej polskie słowo
Asia: Skoro ma to być polski projekt i utwory śpiewane po polsku to lepiej żeby było to najbardziej polskie słowo jakie możemy znaleźć. Wtedy z pomocą przyszła nam "tęsknota", ale z końcówką "-ta" okazała się za bardzo naburmuszona i poważna więc pomyślałyśmy, że skrócimy to i nazwiemy "tęskno".
Kamil: Dlaczego z małej litery? To celowy zabieg?
Hania: Fajnie wygląda graficznie.
Kamil: Mam wrażenie, że macie dobrze przemyślaną identyfikację wizualną. Od samego początku było to przemyślane, że nie jest to tylko muzyka.
Asia: Od początku mówiłyśmy o tym jako o projekcie. Nie chodzi tylko o muzykę tylko też wszystkie inne elementy, między innymi jak wizualnie się to prezentuje.
Kamil: A skąd wrażliwość wizualna?
Hania: Obie interesujemy się wszystkimi dziedzinami sztuki. Zdjęcia analogowe też nie są przypadkowe, czy w ogóle różne analogowe formy wypowiedzi artystycznej. W pewnych momentach przewijał się też glitch art.
Okładka płyty tęskno "Mi" (wyd. PIAS)
Dłuższy zapis rozmowy tylko w archiwum Radia TOK FM!