Εκμεταλλεύτηκε από μικρή μια σπάνια δερματική νόσο από την οποία έπασχε (κνιδωτικός δερμογραφισμός) και ισχυρίσθηκε ότι η Παναγία επικοινωνούσε μαζί της μέσω μηνυμάτων που εμφανίζονταν στο σώμα της. Απέκτησε σταδιακά πλήθος πιστών, με τις εισφορές και δωρεές των οποίων δημιούργησε ένα γηροκομείο στη Μάνδρα Αττικής («Παναγία Φανερωμένη»). Για να δεχτεί οποιονδήποτε ηλικιωμένο ως τρόφιμο, του έπαιρνε τη σύνταξή του και άλλα περιουσιακά στοιχεία. Οι συνθήκες διαμονής και διαβίωσης στο ίδρυμα ήταν τραγικές και οι επιθεωρητές του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών κατήγγειλαν ότι «πότιζαν με υπνωτικά τους γέρους και τις γριές, που δεν μπορούσαν να κουνηθούν από τα κρεβάτια τους. Ήταν ακίνητοι και σκελετωμένοι και περίμεναν τον θάνατο». Η κερδοφορία της επιχείρησής της επέτρεψε στην Αθανασία να αποκτήσει πολύ μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία.